آموزش، سرآغاز تحول و توانمند سازی است.
دستیابی به رشد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی از اهداف کلان ومهم در یک حکمرانی خوب به شمار میآید.
در این نگرش، سوال مهم و کلیدی آن است که عوامل تعیینکننده رشد چیست؟ شواهد تجربی رشد از یکسو و ادبیات غنی در این حوزه از سوی دیگر، نشان می دهد که در این زمینه، سرمایه انسانی مهمترین نقش و کارکرد را دارد. به گونهای که تقریبا هر نوع پیشرفتی بدون توجه به سرمایه انسانی، غیرممکن است. چرا که سرمایه انسانی میتواند با خلق و نوآوری و ایجاد ارزش از آن، پیشرفت تدریجی و پایدار را بوجود آورد.
در این چشم انداز، هر فرد یا واحد انسانی با دسترسی و برخورداری از انواع آموزش ها، به سرمایه انسانی و یکی از مهمترین پایه های پیشرفت ملتها، کشورها و سازمانها تبدیل می شود.
با نگاهی به بررسی و گزارش های علمی، این گزاره مهم مشخص می شود که تمام نمونه های توسعه یافتگی در دنیای پیشا مدرن و دوره مدرن با ترویج دانش، مهارت و تخصص به رتبه و جایگاه درخور رسیده اند و این موضوع شاهرگ تمدن سازی و کسب موفقیت بوده و هست. در نقطه مقابل، نمونه های متعددی از شکست ها و ریزش ها دیده می شوند که ناشی از گسست و شکاف در حوزه آموزش و یادگیرندگی بوده است.هر چند ممکن است منابع طبیعی در برخی کشورها، رشدهای ظاهری و روبنایی ایجاد کند، اما این رشدها هرگز پایدار نبوده و در مقاطع مختلف دچار ریزش و ایستایی می شوند.
یونرژی | سکوی جامع آموزشی